-
1 μεσότης
A central position, , 746f.l. in Arist.Mir. 846a18 (cf. Mu. 399b34); also of Time,τὸ νῦν ἐστι μ. τις Id.Ph. 251b20
;Αἰών.. ἀρχὴν μ. τέλος οὐκ ἔχων SIG1125.10
(i B.C./i A.D.).II Math., mean, Pl.Ti. 32a, 43d (pl.), etc.; μ. ἀριθμητική, ἁρμονική, Arist.Fr.47;γεωμετρουμένη Plu.2.1138d
.2 generally, mean, state between two extremes ( ἔλλειψις and ὑπερβολή), μ. ἐστὶν ἡ ἀρετή Arist.EN 1106b27
, cf. 36;μ. ἡ ἀρετὴ καὶ βίων καὶ ἔργων καὶ τεχνῶν D.H.Comp.24
;ἡ μ. ἐν πᾶσιν ἀσφαλεστέρα Trag.Adesp.547.6
;αἱ μ. ἄρισται AP10.102
(Bass.).3 medium, communicating between two opposites,ἡ αἴσθησις οἷον μ. τις τῆς ἐν τοῖς αἰσθητοῖς ἐναντιώσεως Arist.de An. 424a4
, cf. 431a11; standard,ὡς μ. χρώμενοι τῇ ἁφῇ Id.Mete. 382a19
.4 τῆς λέξεως μ. a style between poetry and prose, D.H.Vett.Cens.2.11, cf.5.2.5 Gramm., middle voice, D.T.638.9, A.D.Synt.211.19.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μεσότης
См. также в других словарях:
μεσότητα — η (ΑM μεσότης) [μέσος] 1. η ιδιότητα τού μέσου, το να βρίσκεται κάτι στο μέσο άλλων δύο, η μεσαία ή κεντρική θέση, το κέντρο («χώρας τε καὶ ἄστεος μεσότητας», Πλάτ.) 2. μαθημ. ο μέσος όρος μιας αναλογίας («τὰ δὲ στερεὰ μία μὲν οὐδέποτε, δύο δὲ… … Dictionary of Greek
